Το πρωί που αντίκρισα τον Μαλαγκιώτη ποταμό να χύνεται ορμητικός στη θάλασσα και να έχει χρωματίσει καφετί το Αιγαίο πέλαγος, μέχρι σχεδόν εκεί που έφτανε το μάτι, υπέροχο χειμωνιάτικο θέαμα η ροή του.
Δημοσιεύοντας εδώ τις σχετικές φωτογραφίες, ξαναλέω πάλι για να προλάβω τους καταναλωτές και τους χυδαίους πολιτικούς εκπροσώπους τους τα εξής γνωστά σε όποιους είναι τακτικοί σ’ αυτό εδώ το ιστολόγιο:
Οι καταναλωτές των φυσικών πόρων, οι οποίοι αποτελούν πλέον το 70% της ανθρωπότητας, το μόνο που μπορούν πια να σκεφτούν βλέποντας το υπέροχο θέαμα ενός ορμητικού ποταμού, είναι ότι το νερό πάει χαμένο στη θάλασσα, επειδή δεν το μαζεύουν με έργα διάφορα για να το στείλουν στα καζανάκια τους. Ό,τι δεν πάει στο καζανάκι των καταναλωτών δηλαδή, πάει χαμένο. Ούτε ο κύκλος του νερού που έμαθαν στο νηπιαγωγείο δεν τους έχει μείνει ως γνώση βασική. Ας μη μιλήσουμε για το δικαίωμα των άλλων πλασμάτων στο νερό, αυτά είναι υψηλού επιπέδου θεωρίες για τον καταναλωτικό εγκέφαλο, δεν τις αναγνωρίζει πια, δεν αναγνωρίζει ότι το νερό και κάθε φυσικός πόρος είναι αρχέγονα αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων και όχι δικαίωμα ατομικό ή κοινωνικό μονάχα των ανθρώπων, πόσω μάλλον εμπόρευμα ιδιωτικό προς χυδαία κατανάλωση από όσους έχουν χρήματα.
Επ’ αυτών των εννοιών και παραμέτρων της σύγχρονης ζωής μας στηρίχτηκε και η εισήγησή μου στην πρόσφατη 2η Πανελλήνια Συνάντηση Συλλογικοτήτων για την διαχείριση του νερού, η οποία έγινε στον Βόλο. (Μπορείτε να την ακούσετε εδώ από το 36.00 έως το 56.00)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου