τα εν οίκω... εν δήμω
Επικοινωνία: peramahalas@gmail.com

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

20 ατάκες του Γιόχαν Κρόιφ που θα σε κάνουν να δεις το ποδόσφαιρο με άλλο μάτι


Μερικές μόνο από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του Γιόχαν Κρόιφ που έφυγε την Πέμπτη από τη ζωή.

Δεν ήταν μόνο τεράστιος ποδοσφαιριστής. Ήταν και μία τεράστια προσωπικότητα.

Ο Γιόχαν Κρόιφ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών το πρωί της Πέμπτης και εκτός από τις όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές μας άφησε και λόγια «μπολιασμένα» με την μεγάλη εμπειρία του στο χώρο.

Λόγια που σε κάνουν να δεις το άθλημα με άλλο μάτι. 

Αυτές είναι 20 από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του.

1) Τεχνική δεν είναι να μπορέσεις να κάνεις τσαλιμάκια με τη μπάλα 1000 φορές. Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό αν εξασκηθεί αρκετά. Και τότε μπορεί να πάει να δουλέψει σε τσίρκο. Τεχνική είναι να μπορέσεις να δώσεις την πάσα με ένα άγγιγμα, τη σωστή ταχύτητα και να τη στείλεις στο σωστό πόδι του συμπαίκτη σου.

2) Διάλεξε τον καλύτερο παίχτη για κάθε θέση και θα καταλήξεις όχι με μία δυνατή ενδεκάδα αλλά με έντεκα δυνατές μονάδες.

3) Στις ομάδες μου ο τερματοφύλακας είναι ο πρώτος που επιτίθεται και ο επιθετικός ο πρώτος που αμύνεται.

4) Γιατί να μην μπορείς να νικήσεις μια πιο πλούσια ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ ένα τσουβάλι με λεφτά να βάζει γκολ.

5) Πάντα έστελνα τη μπάλα μπροστά, γιατί αν αυτή επέστρεφε σε μένα πάει να πει ότι θα ήμουν ο μόνος αμαρκάριστος.

6) Είμαι πρώην παίκτης, πρώην τεχνικός διευθυντής, πρώην προπονητής, πρώην μάνατζερ, πρώην επίτιμος πρόεδρος. Μια όμορφή λίστα που δείχνει ότι όλα έχουν ένα τέλος.

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Δελτίο Τύπου της ΝΕΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Π.Σ.Χ.

Μετά την απολύτως αναμενόμενη άρνηση του κ. Βούλγαρη και του Δ.Σ. της ΕΠΣΧ να συγκαλέσουν Έκτακτη Γενική Συνέλευση, παραβαίνοντας για μία ακόμη φορά το Νόμο, το Καταστατικό της Ένωσης και το Καταστατικό της Ε.Π.Ο.,
τον λόγο έχει πλέον η Δικαιοσύνη.

Αμέσως μετά τη ρητή άρνηση του Δ.Σ., η οποία επιτάχυνε τη διαδικασία που επιθυμούσαν διακαώς τα Σωματεία κατά 10 ημέρες, τα 53 Σωματεία της Ε.Π.Σ.Χ. (ποσοστό σχεδόν 90%) έχουν ήδη καταθέσει την προβλεπόμενη Αίτηση στο Αρμόδιο Δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει για την σύγκληση της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης με πρωτοβουλία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Σωματείων, παρακάμπτοντας νόμιμα το Δ.Σ. της Ένωσης.

Η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί εντός του Απριλίου και τα 53 Σωματεία δηλώνουν ότι έχουν απεριόριστη εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη.


                                                                                     ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Οι πόλεμοι είναι δικοί τους, δικά μας είναι μόνο τα θύματα


«Έχουμε πόλεμο». Έτσι ακριβώς το είπε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Μ.Βαλς: «Έχουμε πόλεμο».

Υπενθυμίζουμε:

α) Είναι η Γαλλία του κ.Βαλς, είναι η Γαλλία του «σοσιαλιστή» Ολάντ, που παρέδωσε επιθετικά όπλα στη λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» και μέσω αυτής στους ισλαμοφασίστες το 2012, και τούτο παρά το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί από το 2011.
Η ομολογία είναι του ίδιου του Ολάντ και όπως γράφεται περιέχεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Ξαβιέ Πανόν, με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» (εκδόσεις L’ Archipel) που κυκλοφόρησε φέτος. Εκεί σε συνέντευξή του προς τον συγγραφέα, ο Ολάντ ερωτηθείς για τις παραδόσεις γαλλικών όπλων, απαντά: «Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις»…
Ανάμεσα στα άλλα όπλα που παρέδωσε η Γαλλία στο όνομα της καταπολέμησης του Άσαντ και σε… «σίγουρα χέρια», ήταν, σύμφωνα με το βιβλίο, κανόνια διαμετρήματος 20mm, μυδραλιοβόλα, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικοί πύραυλοι…

ΧΟΛΟΜΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΗ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ ( αναγγελία αγώνα, βαθμολογία , κ.α)


Δείτε παρακάτω τη βαθμολογία , τα αποτελέσματα , και το αναλυτικό πρόγραμμα της 23ης αγων.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Bandallusia - Λοξοδρόμια


Ντροπή

Αυτές τις μέρες γνώρισα από κοντά ένα ζευγάρι Γάλλων αναγνωστών μου, οι οποίοι διάβασαν την Άλωση της Κωσταντίας και θέλησαν να έρθουν με τα τρία τους παιδιά για διακοπές του Πάσχα στη Βολισσό.

Άνθρωποι θαυμαστοί, αφού με τα παιδιά τους στα σπάργανα ακόμη και μέχρι που έφθασαν σε ηλικία σχολική, τριγυρνούσαν τον κόσμο με ένα βαν, παραιτημένοι από τις εργασίες τους. Έφτασαν από τη Γαλλία μέχρι την Κίνα διαμένοντας για αρκετό χρόνο σε όλες σχεδόν τις χώρες της διαδρομής. Πήγαν επίσης στην Λατινική Αμερικήκαι και σε διάφορα άλλα μέρη του πλανήτη.

Η Ελλάδα όμως, στην οποίαν πρώτη φορά ήρθαν τώρα, τους έχει μείνει ήδη αξέχαστη. Διότι πουθενά, σε καμιά χώρα του κόσμου δεν τους συνέβη ό,τι έπαθαν εδώ.

Είναι προτιμότερο..

Ζωή της πλάκας

Φυσικά η βάση όλων αυτών που συμβαίνουν είναι η μαζική συσσώρευση των σύγχρονων ανθρώπων σε μεγαλουπόλεις και μητροπόλεις, με ταυτόχρονη μετάλλαξή τους σε καταναλωτές. Δηλαδή σε αριθμημένα γρανάζια που περνούν τη ζωή τους με μοναδικό ιδανικό να κυκλοφορούν το χρήμα, να τρέχουν καθημερινά και ολημερίς γύρω από τον εαυτό τους με στόχο να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να πάρουν ο ένας χρήμα από τον άλλον.

Ζωή της πλάκας. Ζωή δίχως καμιά αξία. Απαξιωμένοι άνθρωποι, καταναλωτές χυδαίοι και ανυποψίαστοι δολοφόνοι και αυτόχειρες με την κάθε μικρή τους καθημερινή κίνηση, ακόμη και με κινήσεις που κάποτε όριζαν την αυτοσυντήρηση, σήμερα οι καταναλωτές αυτοκτονούν, όπως πχ τρώγοντας και πίνοντας, δηλαδή καταναλώνοντας, όπως οι ίδιοι λένε πια τις φυσικές αυτές λειτουργίες τους.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Χικμέτ: Παραμύθι στο γιο μου


Ένα αλληγορικό παραμύθι για την πίστη, τη γνώση και την ανθρωπιά, από τον μεγάλο τούρκο ποιητή.

 ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, γιε μου, μια χρονιά απ’ όλες τις χρονιές, σε μια χώρα, ζούσε ένας άνθρωπος με άσπρα γένια που ήξερε πολλά, πιο πολλά από την καλοσύνη που ‘χε στην ψυχή του, και η καλοσύνη της ψυχής του ήτανε πιο πλατιά από τη γνώση του.

Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΛΟΙΠΟΝ, γιε μου, που ζούσε ο άνθρωπος με την άσπρη γενειάδα, στην πιο μεγάλη πόλη είχανε στήσει ένα άγαλμα. Το άγαλμα που λέμε είχε μάτια αστραφτερά φτιασμένα από πέτρες πολύτιμες, τα μαλλιά του από ατόφιο ασήμι, η κορμοστασιά του από απείραγο χρυσάφι και το μπόι του ίσια με δυο χιλιάδων ανθρώπων.

“Lucky Lou”



Σε αυτό το υπέροχο μικρής διάρκειας animation θα δείτε ότι η αλλαγή της οπτικής γωνίας στην ζωή μας μπορεί να φέρει μια μεγάλη θετική αλλαγή.

Το βίντεο είναι η τελική εργασία δυο φοιτητών που έκαναν να το δημιουργήσουν πάνω από ένα χρόνο, η ονομασία αυτής της μικρής ρομαντικής ταινίας μικρού μήκους που θα δείτε είναι τα 2 ονόματα των πρωταγωνιστών “Jinxy Jenkins, Lucky Lou.”

Σε αυτή τη ρομαντική και όμορφη ταινία μικρού μήκους είναι τέτοια η ποιότητα κατασκευής που εύκολα κανείς μπορεί να μπερδευτεί και να νομίσει ότι είναι κάποιο trailer από ταινία της Disney και όχι μια εργασία φοιτητών.

Πόσο κοστίζει ένας πόλεμος;

Ο τελικός απολογισμός, όσον αφορά τον αιματηρό εμφύλιο στη Συρία, δεν έχει γίνει ακόμη. Και αυτό διότι ο επίλογος δεν έχει γραφτεί και η ειρήνη φαντάζει ακόμη άπιαστο όνειρο.

Πέντε χρόνια αιματηρών συγκρούσεων και ανελέητων βομβαρδισμών, που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 250.000 αμάχους και έχουν αναγκάσει περισσότερους από 4,5 εκατομμύρια Σύρους να βαδίσουν τον δύσκολο και πικρό δρόμο της προσφυγιάς.

Μπροστά σε αυτούς τους τραγικούς αριθμούς έρχεται να προστεθεί και το κόστος για την ήδη κατεστραμμένη οικονομία της Συρίας.

Η Μαύρη Τρύπα



Ένας υπάλληλος που κάθεται μέχρι αργά στο γραφείο,  ανακαλύπτει τυχαία μια μαύρη τρύπα! Κι ενώ οι δυνατότητες φαίνονται ατελείωτες, η απληστία...

Υπομονή

Είχα περίπου έναν μήνα να κατέβω στην πόλη και πήγα χθες με λιακάδα, για να μπολιάσω με την ευκαιρία και μια μουριά ενός φίλου που την είχε αγοράσει πριν χρόνια αρσενική για να μην του λερώνει με τα μούρα την αυλή, αλλά η επιθυμία του να τρώει μαύρα μούρα τον έκανε να μετανιώσει και να την θέλει θηλυκή. Πήρα λοιπόν μερικά μπόλια από τη μαύρη μουριά τη γειτόνισσά μου, που με κερνάει κάθε Ιούνιο άπειρα μαύρα μούρα και τα έβαλα στο δέντρο του φίλου, έτυχε δε να είναι και τα γενέθλια της κόρης του την ίδια μέρα με το μπόλιασμα και συμφωνήσαμε όλοι ότι είναι καλό σημάδι και μάλλον θα έχει επιτυχία η δουλειά. Τώρα θα κάνουμε λιγάκι υπομονή και κατά την Κυριακή των Βαίων θα ξέρουμε.


Κάτι που μου έκανε εντύπωση στην πόλη που πήγα -πιθανότατα επειδή περνώ όλη μου την ημέρα με τα φυτά και τώρα την άνοιξη πηγαίνω συνέχεια στην ηρεμία του βουνού ψάχνοντας για άγρια σπαράγγια και για αγρέλια, τα οποί ξεριζώνω και τα μεταφυτεύω σε γλαστριά για να τα μπολιάσω κάποτε κουρμαδοελιές- κάτι λοιπόν που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι στον πίνακα ανακοινώσεων της ΔΕΗ όλα τα χαρτιά τα οποία ήταν καρφιτσωμένα και τα διάβαζα αναμένοντας στην ουρά, έγραφαν κάτι για βία.

Νεουρόζ

Posted on March 21, 2016 - Γιάννης Μακριδάκης

Νέα μέρα στην κουρδική γλώσσα και παράδοση. Εαρινή ισημερία, ερχομός της άνοιξης.

Πριν χρόνια βρέθηκα στη μεγαλύτερη γιορτή του Νεουρόζ, στο Ντιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στην Ούρφα και στο Μάρντιν, λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Συρία, όπου τότε δεν είχε αρχίσει ακόμη ο πόλεμος και όλα δούλευαν ρολόι καπιταλιστικό και το κινητό μου έπιανε σήμα συριακών εταιριών τηλεφωνίας.

Σκηνικό σαν 15.000 Ειδομένες δίχως αντίσκηνα στην ολοήμερη γιορτή του Ντιάρμπακιρ. Περί τα 2.000.000 άνθρωποι συγκεντρωμένοι σε έναν αχανή κάμπο, όπου έφτανε η ματιά έβλεπε ανθρώπους. Λιγοστές χημικές τουαλέτες για όλους. Βρώμα, βούρκος, λασπουριά, δυσωδία απέξω.

Μια στημένη με ξύλα και σίδερα σκηνή εκδηλώσεων σε ένα σημείο του πάρκου-κάμπου, επί της οποίας έβγαζαν φλογερούς επαναστατικούς λόγους διάφοροι και μετά τραγουδούσαν και χόρευαν όλοι μαζί.

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (216)

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Ένας αντισυμβατικός «μπαγάσας»


«Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος, ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμωφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί, όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής", η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου».

«Νικόλας Άσιμος», αυτό ήταν το όνομα που επέλεξε ο Νικόλαος Ασημόπουλος στα 18 του χρόνια.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου 1949 και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Από τα σχολικά του χρόνια έδειξε ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερες ανησυχίες που συχνά προκαλούσε τις έντονες αντιδράσεις των καθηγητών του. Η ισχυρή προσωπικότητά του και το ξεχωριστό ταλέντο του τον αναδεικνύουν σε «μπροστάρη» των διαφόρων μαθητικών εκδηλώσεων.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Περί αβεβαιότητας

«Φόβος είναι το όνομα που δίνουμε στην αβεβαιότητά μας». Ο Ζίκγκμουντ Μπάουμαν εξηγεί την εποχή του φόβου

Παράξενη αλλά τόσο κοινή και οικεία σε όλους μας είναι η ανακούφιση που νιώθουμε, και η αιφνίδια συρροή ενέργειας και θάρρους, όταν μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα ανησυχίας, αγωνίας, σκοτεινών προαισθημάτων, ημερών γεμάτων φόβο και άγρυπνων νυχτών, αντιμετωπίζουμε τελικά τον πραγματικό κίνδυνο: μια απειλή την οποία μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε (...) Τώρα που γνωρίζουμε από που έρχεται το πλήγμα, γνωρίζουμε επίσης, αν μη τι άλλο, τι μπορούμε να κάνουμε για να το αποκρούσουμε –ή τουλάχιστον έχουμε μάθει πόσο περιορισμένη είναι η ικανότητά μας να βγούμε αλώβητοι και τι είδους απώλεια, ή βλάβη, ή πόνο, πρέπει να περιμένουμε.

 Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες για δειλούς που έγιναν ατρόμητοι μαχητές όταν αντιμετώπισαν κάποιον «πραγματικό κίνδυνο», όταν η καταστροφή που περίμεναν κάθε μέρα, αλλά μάταια είχαν προσπαθήσει να φανταστούν, επιτέλους ήρθε.

Ο Μαρξ είπε

19 αποφθέγματα και αφορισμοί του μεγάλου γερμανού φιλοσόφου


«Είμαι υπέρ του ελεύθερου εμπορίου -διασπά τις παλιές εθνικότητες».

«Οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε».

«Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού».

«Η θρησκεία είναι η αδυναμία του ανθρώπινου μυαλού να αντιμετωπίσει συμβάντα που δεν μπορεί να καταλάβει».

«Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος».

«Η Ελληνική Φιλοσοφία φαίνεται ότι βρήκε κάτι που μια καλή τραγωδία δεν πρέπει να βρίσκει ποτέ: ένα πληκτικό τέλος».

 «Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν».

Twinkle Brothers - Hell Break Loose


Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Η στιγμή της απόσυρσης

Απομακρύνομαι για να μείνω λίγο με τον εαυτό μου ή για να πάω πάλι από την αρχή.

Ας πάρουμε ένα κλασικό παράδειγμα: τον ζωγράφο με τον πίνακά του.

Ο ζωγράφος στέκεται λίγα λεπτά μπροστά στο τελάρο πριν ακόμη αρχίσει να ζωγραφίζει. Αισθάνεται την πρόκληση που τον δημιουργεί η λευκότητα του τελάρου. Αντιλαμβάνεται το κενό που έχει απέναντι του και νιώθει την ευθύνη ότι κάτι πρέπει να κάνει μ’ αυτό που υπάρχει εκεί μπροστά στα μάτια του. Ο καλλιτέχνης δέχεται, σαν να μη μπορεί να κάνει αλλιώς, έναν καταιγισμό συναισθημάτων. Αρχίζει να αισθάνεται διάφορα πράγματα μπροστά σ’ αυτό το λευκό τελάρο, μαζί με την επιθυμία να ζωγραφίσει. Και τότε, κάνει μια κίνηση. Αρπάζει ένα πινέλο, λίγη μπογιά και μια σπάτουλα, πλησιάζει το τελάρο και ζωγραφίζει κάτι. Αυτό αποτελεί τη μετουσίωση του συναισθήματος που ένιωθε.

Αφού βάλει μερικές πινελιές, ο ζωγράφος σταματάει. Κάνει δυο-τρία βήματα πίσω και κοιτάζει.

Αυτή είναι η στιγμή που ονομάσαμε «της απόσυρσης».

Το πραγματικό καρναβάλι..

Πόσοι σπουδάζουν αυτό που θέλουν;


Ταλαιπωρούμε και βασανίζουμε τα παιδιά μας με τις εισαγωγικές εξετάσεις, τους κλέβουμε την εφηβεία, με αντάλλαγμα τις σπουδές. Σπουδάζουν, όμως, αυτό που θέλουν ή κάνουν μικρούς ή μεγάλους συμβιβασμούς;

Πρέπει να ορίσουμε τι ακριβώς σημαίνει σπουδάζουν αυτό που θέλουν. Οι σπουδές γίνονται σε κάποιο αντικείμενο σπουδών σε μία πόλη στην οποία βρίσκεται το Πανεπιστήμιο. Θεωρώ ότι σπουδάζει αυτό που θέλει αυτός που πετυχαίνει στο τμήμα που θέλει και στην πόλη που επιθυμεί. Αυτός δηλαδή που πετυχαίνει στη σχολή της πρώτης του προτίμησης. Οι υπόλοιποι που δεν πετυχαίνουν τη σχολή της πρώτης τους προτίμησης κάνουν κάποιους συμβιβασμούς, μικρότερους ή μεγαλύτερους κατά περίπτωση. Κάποιοι πετυχαίνουν το επιστημονικό αντικείμενο, αλλά όχι την πόλη της επιθυμίας τους, γεγονός δυσάρεστο για τις εποχές με τις οικονομικές δυσκολίες που ζούμε. Αυτοί είναι οι πιο τυχεροί, αφού τουλάχιστον σπουδάζουν το επιστημονικό αντικείμενο που επιθυμούν.

Τα 10 πιο κτηνώδη βασανιστήρια στην ιστορία της ανθρωπότητας!



Είναι γνωστό πως ο ανθρώπινος… νους είναι ιδιαίτερα εφευρετικός όταν έχει να κάνει με θάνατο και καταστροφή...

Απόδειξη για αυτό είναι η πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης, που πολύ συχνά συμβαδίζει με τον πόλεμο.
Ωστόσο, ακόμα και αυτό κάποιες φορές ωχριά μπροστά στη διαστροφή που κρύβουν κάποιες από τις πλέον κτηνώδεις μεθόδους βασανιστηρίων που έχει σκεφτεί ανθρώπινος νους- 10 εκ των οποίων παρουσιάζει, μέσω animation ιδιαίτερα «σκοτεινής» τεχνοτροπίας, το κανάλι Top Trending του YouTube.

Πρόκειται για τα εξής:

Necklacing: Λάστιχο αυτοκινήτου, βρεγμένα με βενζίνη, γύρω από το θύμα και άναμμά του.

The Rack: Μεσαιωνική μέθοδος βασανισμού/ ανακρίσεων, με μια «χροιά» αρχαίας Ελλάδας (θυμηθείτε το κρεβάτι του Προκρούστη): Το θύμα δένεται ανάσκελα και τα μέλη του τραβιούνται μέσω μηχανισμού μέχρι την εξάρθρωσή τους και ακόμα παραπέρα.

Τζορτζ Όργουελ: ο προφήτης του καιρού μας


Τον τελευταίο καιρό σε πλήθος άρθρων και αναλύσεων που εμφανίζονται σε εφημερίδες και περιοδικά, όπου διάφοροι σχολιαστές επιχειρούν να ερμηνεύσουν την άνοδο του ISIS, τον τρόπο δόμησης του προπαγανδιστικού λόγου, την αισθητική των ολοκληρωτισμών, αλλά και τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, όλο και συχνότερα εντοπίζω αναφορές στον Τζορτζ Όργουελ, τον αμφιλεγόμενο Άγγλο συγγραφέα και δημοσιογράφο – του οποίου η επέτειος των εβδομήντα πέντε χρόνων από τον θάνατό του εορτάστηκε το 2015. Οι αναφορές δεν αφορούν μόνο στο 1984, το εμβληματικό μυθιστόρημά του, αλλά και σε άλλα, λιγότερο γνωστά άρθρα του και κριτικές που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του.

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (215)

Το γράμμα της διαταραχής



Συγκεντρώνεται δύσκολα όμως η προσοχή του εστιάζει σε πράγματα που εμείς ίσως δεν θα παρατηρούσαμε εύκολα.

Η φαντασία του είναι ζωντανή. Είναι δυνατό και ευαίσθητο. Ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) βλέπει τον κόσμο διαφορετικά από εμάς.

Το animation βίντεο Falling Letters του Σουηδού Erik Rosenlund, μας δείχνει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός τέτοιου, υπέροχου παιδιού ώστε να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα.


Το γράμμα της διαταραχής - Ένα animation για ξεχωριστά παιδιά

Η αλληλεγγύη ως lifestyle και ως πράξη αντίστασης


Ξαφνικά τα δάκρυα για τους πρόσφυγες πλημμύρισαν τις οθόνες μας. Πρώτα τα πλάνα του Ρουβά και της Βαρδινογιάννη στο λιμάνι, μετά το εξώφυλλο του Down Town και η δράση του ομίλου Αλαφούζου (“όλοι μαζί μπορούμε” για τους πρόσφυγες), φαίνεται ότι το παιχνίδι έχει κερδηθεί κατά κάποιο τρόπο και προς το παρόν. Η κοινή γνώμη έχει στραφεί στο πλευρό των προσφύγων. Αυτό έχει ασφαλώς και το τίμημά του. Το τίμημα είναι οι δεκάδες φιλάνθρωποι που σπεύδουν να πάρουν το μερίδιό τους. Η άλλη όψη αυτής της νίκης έχει χιλιάδες ανθρώπους που καθημερινά φτάνουν στα κέντρα που φιλοξενούνται πρόσφυγες. Τα προϊόντα που προσφέρονται έχουν γεμίσει τις αποθήκες στον Πειραιά, το Ελληνικό και το Τάε Κβο Ντό, αλλά και σε άλλες περιοχές οι άνθρωποι προσφέρουν ότι μπορούν και στηρίζουν έμπρακτα τους πρόσφυγες ανοίγοντας τις αγκαλιές τους και τα σπίτια τους.

Καλή Σαρακοστή


Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Όχι, δεν κινδυνεύουμε!



Γιατί δεν κινδυνεύει η Ευρώπη από τους πρόσφυγες της Συρίας. Ένα σύντομο video animation με αριθμούς εξηγεί (ελλ. υπότιτλοι) 

Το καλοκαίρι του 2015 η Ευρώπη δέχτηκε το μεγαλύτερο κύμα μεταναστών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το κύμα των προσφύγων από τη Συρία και η αντίληψη της κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, όλα απαθανατίζονται και εξηγούνται σε ένα κατανοητό βίντεο animation, θέτοντας παράλληλα ένα καίριο ερώτημα στην Ευρώπη και στον Δυτικό Κόσμο: πώς θέλουμε να μας θυμούνται; Ως ξενοφοβικούς δειλούς ή ως ανθρώπους με ανθρωπιά και λογική;

Γιατί οι σύριοι πρόσφυγες δεν πάνε στην Ευρώπη με αεροπλάνο;

Το ταξίδι των προσφύγων από την πατρίδα τους μέσω τρίτων χωρών και προς τα κράτη της Ευρώπης κοστίζει χιλιάδες ευρώ κατ’ άτομο και παρουσιάζει πολλούς κινδύνους, ειδικά στην θαλάσσια διέλευση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, καθώς και ταλαιπωρία, στα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Γράφει η Ιωάννα Χ. Ζαρκαδούλα


Αναρωτιούνται καλόπιστα πολλοί άνθρωποι γιατί οι πρόσφυγες δεν ταξιδεύουν προς τις χώρες της Ευρώπης με άλλα ασφαλή και νόμιμα μέσα, με αεροπλάνο ή με νόμιμες ακτοπλοϊκές γραμμές, αφού όταν φτάνουν στον τελικό προορισμό τους τελικά τους αναγνωρίζουν ως πρόσφυγες.

Άλλωστε, τα νόμιμα μέσα είναι επιπλέον πολύ φθηνότερα· κοστίζουν σχεδόν το 1/5 ή και λιγότερο σε σχέση με το κόστος για το σημερινό παράνομο δρομολόγιο τους. Είναι ευνόητο ότι πρόσφυγες δεν καταλήγουν σε αυτό το δρομολόγιο από επιλογή, αλλά ότι κάποια εμπόδια δεν τους επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουν άλλα μέσα. Σ’ αυτό και στα επόμενα άρθρα, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτό και άλλα ανάλογα ερωτήματα αποκλειστικά για την περίπτωση των αιτούντων ασύλου με συριακή υπηκοότητα.

Ας εφεύρουμε νέους ωκεανούς

«Δεν είναι σωστό να παραδοθούμε και να υποκύψουμε στη μοίρα μας χωρίς μάχη» 
doctv.gr

«ΘΑ ‘ΘΕΛΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΡΙΓΥΡΙΣΩ σε κείνα τα πανύψηλα, αιχμηρά βουνά, όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν από δίψα και κρύο, να γνωρίσω την "εξωχρονική ιστορία", τον απόλυτο χώρο και χρόνο, όπου δεν υπάρχουν μήτε ανθρώπινα όντα, μήτε ζώα, μήτε βλάστηση, κι όπου μπορεί κανείς να τρελαθεί απ' τη μοναξιά. Να βρεθώ εκεί όπου οι άναρθρες κραυγές έχουν αντικαταστήσει την ομιλία κι όλα είναι αδέσμευτα, απεριόριστα, ελευθερωμένα από τη συνάρτησή τους με το χρόνο.

ΛΑΧΤΑΡΩ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, θα 'ναι σιωπηλοί σαν τα δέντρα (γιατί, αλίμονο, στον κόσμο μας μιλούμε τόσο πολύ, που το πράγμα έχει καταντήσει αφόρητο). Έναν κόσμο όπου οι ποταμοί -ανώνυμοι, άγνωστοι, ελεύθεροι από κάθε μυθολογία- θα σε κουβαλούν από μέρος σε μέρος και θα σε φέρνουν σ' επαφή μ' άλλους ανθρώπους και θα σε βοηθούν να γνωρίσεις την αρχιτεκτονική, τη θρησκεία, τα φυτά και τα ζώα διάφορων τόπων.

Ένας μάγκας ήλιος


Σήμερα βρήκα έναν ηλίανθο να έχει φυτρώσει στην άκρη του τσιμεντόδρομου που περνάει έξω από τον αγρό μου. Τον έπιασε το μάτι μου καθώς περπατούσα και στάθηκα εκεί και τον κοίταζα χαμιγελώντας. Ποιος ξέρει πώς βρέθηκε εκί στην άκρη ο σπόρος, προφανώς από τους ήλιους που είχα πέρσι το καλοκαίρι μέσα στο χωράφι, γλύτωσε από πουλιά και διάφορα ζούδια, δεν σάπισε από τις υγρασίες του χειμώνα αλλά παρέμεινε και περίμενε εκεί ζωντανός μέσα στο λασπόχωμα ώσπου οι συνθήκες έγιναν κατάλληλες για να φυτρώσει.

Επειδή λοιπόν μου φάνηκε πολύ μάγκας και επειδή μου χάρισε μιαν όμορφη στιγμή έκπληξης, είπα να τον προφυλάξω από ενδεχόμενο τσαλαπάτημα κάποιου διερχόμενου από τον στενό αυτό αγροτόδρομο οχήματος. Δεν θέλησα να τον μεταφυτεύσω μέσα στον χωράφι μου, αφού εκεί γούσταρε να φυτρώσει, εκεί πρέπει να μείνει, έτσι σκέφτηκα αν και το χώμα ίσως να μην είναι πολύ σε αυτό το σημείο για να αναπτύξει ριζικό σύστημα αφού ο δρόμος είναι τσιμέντινος. Τον άφησα όμως και δεν θα τον μεταφυτεύσω, θα βρει νομίζω τον δρόμο του. Έφτιαξα λοιπόν ένα κόκκινο σημαιάκι και το έστησα πλάι του να προειδοποιεί τους οδηγούς και τους πεζοπόρους για την ύπαρξή του.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Μουσικές επιλογές - Δημήτρης Ζερβουδάκης



Αθλητική εφημερίδα - Sport Voice





Διαβάστε την εφημερίδα ΕΔΩ

Άστορ Πιατσόλα, ο «επαναστάτης» του τάνγκο


Σαν σήμερα, στις 11 Μαρτίου του 1921, γεννήθηκε ο σημαντικότερος συνθέτης τάνγκο και μπαντονεονίστας, Άστορ Πιατσόλα. Το έργο του θεωρείται ότι έφερε την επανάσταση στο παραδοσιακό τάνγκο και δημιούργησε το nuevo tango, ενσωματώνοντας στοιχεία τζαζ και κλασικής μουσικής.

Γεννήθηκε το 1921 στην Αργεντινή από γονείς Ιταλούς μετανάστες, το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων, ωστόσο, έζησε στη Νέα Υόρκη, όπου και ξεχώρισε ως παιδί θαύμα για τις επιδόσεις του στο μπαντονεόν. Όταν το 1937 επέστρεψε στην Αργεντινή, μαθήτευσε κοντά στον Αργεντινό συνθέτη Αλμπέρτο Χιναστέρα.

Η νεκροφιλία των αφεντικών


Σε κάθε άνεργο, σε κάθε άστεγο, σε κάθε πρόσφυγα, αντιστοιχεί και μια ΜΚΟ. Αυτή είναι η μαγεία στον καπιταλισμό. Κάθε καταστροφή του ανθρώπου και της φύσης συνοδεύεται από τα κατάλληλα εργαλεία, ώστε το σύστημα να αναπαράξει το εαυτό του, κερδοσκοπώντας μέχρι τέλους, χωρίς τέλος.

Η ελεύθερη οικονομία, είναι τόσο ελεύθερη, τόσο εκπληκτικά ανοικτή, που ο βιομήχανος που πουλάει όπλα στην Μέση Ανατολή, μπορεί άνετα και φυσιολογικά, και χωρίς κανείς να παραξενευτεί, να δημιουργήσει μια ΜΚΟ ώστε να περιθάλπονται οι πρόσφυγες ενός πολέμου που προκαλείται από τα δικά του όπλα. Μπορεί ακόμη και να φωτογραφηθεί αγκαλιά με προσφυγόπουλα. Ποιος και γιατί να τον εμποδίσει ;

Η ελπίδα..

Κορνήλιος Καστοριάδης, ο φιλόσοφος της αυτονομίας


Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γεννήθηκε , σαν σήμερα , το 1922 στην Κωνσταντινούπολη και υπήρξε ένας φιλόσοφος που το έργο του μέσα από την διεπιστημονικότητα και την πολυεδρικότητα του κατάφερε να είναι οικουμενικό.

Η συμμετοχή του σε ποικίλες πολιτικές και φιλοσοφικές συγκρούσεις αλλά και η σύζευξη γνωστικών πεδίων όπως της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της ψυχανάλυσης, της οικονομίας, της βιολογίας τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα.

Μια βοήθεια για τους πρόσφυγες


Εδώ και μερικές μέρες έχει ξεκινήσει το σχολείο μας σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και το Δήμο Αριστοτέλη, μια προσπάθεια συγκέντρωσης τροφίμων και είδη πρώτης ανάγκης, για τους πρόσφυγες, που βρίσκονται στη χώρα μας.Τα προσφερόμενα είδη αφού διαχωριστούν, στη συνέχεια συσκευάζονται σε κιβώτια, για να είναι ευκολότερη και ασφαλέστερη η μεταφορά τους από τα φορτηγά του Δήμου. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι μέχρι στιγμής πάνω από τις προσδοκίες που είχαμε. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της άλλης εβδομάδας (18/3/16).

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Πού ‘σαι Θανάση



Σαν σήμερα στις 10 Μαρτίου του 1992 πέθανε ο Γιώργος Ζαμπέτας.  Μια ωραία ιστορία που αφορά ένα από τα πιο γνωστά του τραγούδια είναι αυτή:

Ο στιχουργός Χαράλαμπος Βασιλειάδης ήταν γνωστός και με το ψευδώνυμο «Τσάντας» λόγω μιας τσάντας γεμάτης με στίχους που κουβαλούσε συνέχεια μαζί του. Στενός φίλος και συνεργάτης του Ζαμπέτα, του είχε γράψει πολλά τραγούδια, μεταξύ των οποίων και αρκετές πολύ γνωστές επιτυχίες (Ο Αράπης, Ο πιο καλός ο μαθητής κ.α.).

Αποκριές 2016 με τη Θύελλα Στανού


ΔΕΛΤΊΟ ΤΎΠΟΥ

Ο Αθλητικός Σύλλογος Θύελλα Στανού σας προσκαλεί στον Ετήσιο Αποκριάτικο Χορό που διοργανώνει την Κυριακή 13 Μαρτίου 2016  στην  Pub “Face to Face” (Γιάννης Σαμαράς. Στανός Χαλκιδικής), με ώρα έναρξης 22:00.

  Κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα γίνει διαγωνισμός που θα αναδείξει τις τρεις καλύτερες παρουσίες μεταμφιεσμένων στις οποίες και θα δοθούν χρηματικά έπαθλα.

Δηλώσεις συμμετοχής στον διαγωνισμό στα μέλη του συλλόγου που θα βρίσκονται στην είσοδο του μαγαζιού κατά τη διάρκεια του χορού.

Αποκριάτικη γιορτή Δημοτικού Σχολείου


Την Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2016, οι μαθητές θα έρθουν κανονικά στο σχολείο(08:05) με τσάντες. Τις δυο τελευταίες ώρες θα γίνει στο σχολείο η αποκριάτικη γιορτή. Όσοι θέλουν να ντυθούν, θα έχουν μαζί τους αποκριάτικη στολή. Απαγορεύεται να έχουν μαζί τους σπρέι, κροτίδες, κομφετί, και τρομακτικές μάσκες. Οι μαθητές όλων των τάξεων θα σχολάσουν στις 12:25 Το ολοήμερο τμήμα θα λειτουργήσει κανονικά.

Το τελευταίο θρανίο

Μια ιστορία αληθινή, αφιερωμένη στην αγάπη της μάνας προς τα παιδιά…


Η ιστορία αυτή έκανε χιλιάδες μάτια να δακρύσουν…Μια ιστορία αληθινή, αφιερωμένη στην αγάπη της μάνας προς τα παιδιά….

Η μητέρα του Γιάννη είχε μόνο ένα μάτι, ήταν μια γυναίκα ηλικιωμένη και καταπονημένη από την ζωή. Ο Γιάννης ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους.

Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας καθαρίστριας με ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα.

Μα από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του.

Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια.

Έλληνας ή Σύρος πρόσφυγας; Μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είπε τι;


Οι κυνηγημένοι του ’22 με τους κυνηγημένους του σήμερα, δεν έζησαν και πολύ διαφορετικές καταστάσεις.

"Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα δύο προσφυγικά ρεύματα"... Το ξέρουμε.

"Δεν είναι ίδιες οι περιπτώσεις"... Και αυτό το ξέρουμε.

Ωστόσο και οι δύο τραγωδίες έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς: το Αιγαίο. Και αυτό δεν το προσπερνάς εύκολα.

Οι διαδρομές των Σύρων σήμερα είναι ανατριχιαστικά όμοιες με τις θαλάσσιες διαδρομές του '22 και τα όσα βίωσαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας εν πλω (και το τονίζουμε αυτό) μοιάζουν τρομακτικά με όσα βιώνουν σήμερα οι Σύροι πρόσφυγες.


Τσέκαρε το παρακάτω κουίζ, για να το διαπιστώσεις αυτό και μόνος σου.

Διάβασε μαρτυρίες ανθρώπων που διέσχισαν το Αιγαίο κυνηγημένοι, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο και προσπάθησε να καταλάβεις ποια ανήκει σε Σύρο πρόσφυγα και ποια σε Έλληνα πρόσφυγα του 1922.

Κάθε πέντε λεπτά, ένα παιδί χάνει τη ζωή του από άσκηση βίας.



H Unicef κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: κάθε πέντε λεπτά, ένα παιδί χάνει τη ζωή του από άσκηση βίας.

Το βρετανικό παράρτημα της Unicef έφτιαξε ένα διαφημιστικό μήνυμα για να τονίσει μια συνταρακτική αλήθεια: ότι κάθε πέντε λεπτά, κάπου στον κόσμο ένα παιδί πεθαίνει από άσκηση βίας.

Στη διαφήμιση, ένα αγοράκι 4-5 ετών με μελανιές στο πρόσωπό του, πηγαίνει σ' ένα φαρμακείο ζητώντας φάρμακο για τη βία των συμμοριών. Ο φαρμακοποιός του δίνει το φάρμακο και το συμβουλεύει να πίνει μια σταγόνα μαζί με ένα κύβο ζάχαρης «για να το κρατήσει ασφαλές».

Να μάθεις να φεύγεις (ή μήπως όχι;)

να μάθεις να φεύγεις

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών
Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας
Να φεύγεις  – αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς


Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο
Να τρέχεις μακρυά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο
Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (214)

Knowledge & Prince Far I - Negusa Nagast


Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΑΝΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ «ΠΟΛΕΜΟΦΟΔΙΑ» ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ

Ευχαριστούμε τον Σύλλογο Γυναικών Στανού για την πρωτοβουλία τους να συλλέξουν τα προϊόντα της αγάπης των κατοίκων του Στανού. Ο Στανός ως γνωστόν, είναι το χωριό με τους περισσότερους πολύτεκνους στην Ελλάδα. Οι κάτοικοι μαστίζονται από ανεργία, όμως με το ελληνικό τους φιλότιμο -και με τη συμπαράσταση που έχουμε από διάφορα μέρη της Ελλάδος- συνεχίζουν ασταμάτητα. Σήμερα η Πρόεδρος του Συλλόγου με μέλη του συλλόγου έφεραν στο Ησυχαστήριό μας «Παναγία, η Φοβερά Προστασία» τα αγαθά που συνέλεξαν οι φιλότιμοι κάτοικοι του Στανού, κάθισαν στο Ησυχαστήριο, τα ξεχώρισαν και τα τοποθέτησαν κατά κατηγορίες και είπαν ότι θα συνεχίσουν τη συλλογή.

***** Ευχαριστήριο προς τον Σύλλογο Γυναικών απο τον Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλο Αγγελόγλου, ησυχαστήριο Παναγια η Φοβερά Προστασία.

Ε-κδρο-μή, ε-κδρο-μή!

Σήμερα με επισκέφθηκαν τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Βολισσού καθώς και του νηπιαγωγείου μαζί με τις δασκάλες τους και περάσαμε ένα πολύ ωραίο πρωινό μιλώντας για πολλά και διάφορα.

Ξεκινήσαμε από την παραλία όπου είδαμε τα φυτά που βγάζουν κάθε Αύγουστο το κρινάκι της άμμου, μιλήσαμε για τα σπάνια και τα απειλούμενα είδη, για το ποιος τα απειλεί, ποιοι είναι οι εχθροί τους, βρήκαμε ύστερα διάσπαρτους σπόρους τους ολόγυρα και τους μαζέψαμε για να τους ξανασπείρουμε παραπέρα.

Φτάσαμε μέχρι την εκβολή του χειμάρρου Μαλαγκιώτη και μιλήσαμε για τον κύκλο του νερού, για το ψηλό βουνό το Πελινναίο, στο οποίο οφείλουμε το ποτάμι, τα νερά, την παραλία μας, η Όλγα μάς είπε ότι δεν μπορεί να τραβήξει ούτε μια φωτογραφία που να μην έχει μέσα της κάποια ανθρώπινη επέμβαση στη φύση, ένα σπίτι ή μια κολώνα, έτσι είπε ακριβώς και είναι κάτω από δέκα ετών. Κάναμε το πικ νικ μας εκεί στην εκβολή του χείμαρρου και με τις δασκάλες τους έπαιξαν το παιχνίδι “ποιος δεν θα κάνει ούτε ένα σκουπίδι”, μέσα από το οποίο φάνηκε πόση δουλειά κάνουν στο σχολείο του χωριού μιλώντας για την “παραγωγή απορριμμάτων” με τις συσκευασίες των τροφίμων.

Ο θυρωρός του πορνείου

Ήμουν στη μέση των σπουδών μου και, όπως πολλοί άλλοι φοιτητές, άρχιζα να αμφιβάλλω για την απόφασή μου να σπουδάσω. Μίλησα γιʼ αυτό με τον ψυχοθεραπευτή μου. Καταλάβαινα ότι πίεζα τον εαυτό μου και ζοριζόμουν για να συνεχίσω τις σπουδές μου.

«Αυτό είναι πρόβλημα» , είπε ο Χοντρός. «Όσο συνεχίζεις να πιστεύεις ότι πρέπει να σπουδάσεις για να πάρεις πτυχίο δεν υπάρχει περίπτωση να το απολαύσεις. Και όσο δεν απαιτείς λίγη ικανοποίηση, ορισμένες πλευρές της προσωπικότητάς σου παίζουν άσχημα παιχνίδια.

Ο Χόρχε επαναλάμβανε μέχρι αηδίας ότι δεν πίστευε στον καταναγκασμό. Έλεγε ότι τίποτα χρήσιμο δεν κατορθώνεται με το ζόρι. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, νομίζω έκανε λάθος. Ή, ίσως να ήμουν η εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα.

Γεωργικό Σχολείο Βολισσού

Γιάννης Μακριδάκης

Η Βολισσός είναι ένας υπέροχος τόπος στην ΒΔ μεριά της Χίου. Έχει γλυκό κλίμα, μεγάλη ηλιοφάνεια, προφύλαξη από τους βόρειους ανέμους λόγω της οροσειράς του Πελινναίου που την σκεπάζει, και πλούτο φυσικών πόρων. Είναι δηλαδή ένας ιδανικός τόπος διαμονής ανθρώπων, τον οποίον φυσικά εγκατέλειψαν οι αυτόχθονες κάτοικοί του οι οποίοι έγιναν μετανάστες, κάτοικοι των άστεων εντός και εκτός της χώρας, και αυτή τη στιγμή τον κατοικούν άλλοι μετανάστες, κυρίως Αλβανοί, κάποιοι μέτοικοι Έλληνες αλλά και λιγοστοί συνταξιούχοι ντόπιοι.

Το σχολείο του χωριού, το πιο απομακρυσμένο σχολείο από την πρωτεύουσα του νησιού είναι ένα πανέμορφο κτίσμα του 1925, που κατασκευάστηκε με προσωπική εργασία των κατοίκων και με χορηγίες της Λονδινείου Επιτροπής Χίων, στεγάζει δε σήμερα το νηπιαγωγείο, το δημοτικό και το γυμνάσιο με λυκειακές τάξεις, που αριθμούν συνολικά κάτω από 50 μαθητές και άρα το μέλλον του δεν είναι καθόλου βέβαιο κατά τα μνημονιακά έτη που διανύουμε και αυτά που έρχονται.

Μια δημοτική αρχή με όραμα θα έβαζε αμέσως μπροστά ένα σχέδιο αναβάθμισης και ανάπτυξης της ΒΔ Χίου με όχημα το σχολείο αυτό και φυσικά με εφόδια τους φυσικούς πόρους και την γεωργική παράδοση της περιοχής.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

The Skillet Lickers-Turkey In The Straw


Οι σκέψεις σου.........το πεπρωμένο σου....

Δωρεάν φρούτα


Σήμερα θα μοιραστούν στους μαθητές των Α, Β& Γ τάξεων ακτινίδια ( περίπου οχτώ κιλά ανά μαθητή). Αύριο θα πάρουν και οι υπόλοιποι μαθητές. Τα φρούτα  μετέφερε ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Δημήτριος Γερακούδης και είναι από  το πρόγραμμα διανομής φρούτων μέσω δήμων.

Μια βοηθεια για τους πρόσφυγες

Τις τελευταίες ημέρες ατελείωτα καραβάνια προσφύγων έρχονται στη χώρα μας, σε μια απελπισμένη πορεία για ένα καλύτερο αύριο. Το Δημοτικό Σχολείο σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και το Δήμο σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τους συνανθρώπους μας, ζητά από όσους θέλουν να προσφέρουν, να φέρουν στο σχολείο  κάποια από τα παρακάτω είδη:

Μπισκότα, φρυγανιές, αποξηραμένα φρούτα, κρουασάν, σταφίδες, κονσέρβες, γάλατα μακρά διάρκειας, παιδικές και βρεφικές τροφές σε σκόνη, παιδικές πάνες, μωρομάντηλα, οδοντόκρεμες & οδοντόβουρτσες, σαμπουάν αφρόλουτρα, σαπούνια   

Τα είδη θα συγκεντρωθούν στο σχολείο και στη συνέχεια με φορτηγά του Δήμου θα προωθηθούν σε κέντρα συγκέντρωσης προσφύγων.
Τα είδη να σταλούν ως την Παρασκευή, 18 Μαρτίου.

Ο Μιμάκης, ο Μανωλάκης και ένας ακόμα

Γιάννης Μακριδάκης

Πριν από λίγες μέρες συνάντησα τον παλιό μου γνώριμο τον Μιμάκη. Αγνός άνθρωπος, ανιδιοτελής, μια ζωή στην αριστερά και στην οικολογία, σήμερα όμως ακόλουθος του Τσίπρα, όχι λόγω διορισμού ή κάποιας άλλης προσωπικής εξυπηρέτησης, όπως συμβαίνει με τους περισσότερους εναπομείναντες οικόσιτους, αλλά μόνον εξαιτίας ενός πάγιου φόβου του να χωρίσει από την παράταξη και να τραβήξει εργένικο πολιτικό δρόμο.

Ο παλιός μου συναγωνιστής λοιπόν ο Μιμάκης, εδώ και 40 χρόνια έδωσε αγώνες και μάχες, αφιέρωσε τη ζωή του όλη κυριολεκτικά ενάντια στην επέκταση του διαδρόμου του αεροδρομίου Χίου προς το μέρος της πόλης (είναι ήδη μέσα στην πόλη το αεροδρόμιο αφού απέχει μόνον δύο χιλιόμετρα από την κεντρική πλατεία ο πύργος ελέγχου), έργο που θα ισοπέδωνε μεγάλο μέρος της γειτονιάς, στην οποία μεγάλωσε και διέμενε ο ίδιος αλλά και διαμένει ακόμη.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Σύλλογος Γυναικών Στανού


Μέγας Αλέξανδρος Νεοχωρίου - Θύελλα Στανού


Δείτε την βαθμολογία και το αναλυτικό πρόγραμμα

Θάνος Μικρούτσικος - Οι 7 νάνοι στο ss Cyrenia


Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (213)

΄Β Φάση Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Προεπιλογής Εθνικών

Η ΕΠΣ Χαλκιδικής ανακοινώνει τους ποδοσφαιριστές που προτάθηκαν για να επιλεγούν στην 3η Περιφέρεια η οποία θα συμμετέχει στη ΄Β φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Προεπιλογής Εθνικών Ομάδων:

1. Τσολακίδης Γαβριήλ (ΝΕΟΣ Π.Ο.Ν. ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΑΣ)
2. Μπήντος Παναγιώτης (ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ)
3. Καραστέργιος Νικόλαος (ΑΚΑΝΘΟΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ)
4. Πέρρος Κωνσταντίνος (ΚΟΣΜΟΣ Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ)
5. Γκίρλος Βασίλειος (ΑΚΑΝΘΟΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ)
6. Μαρίνος Οδυσσέας (Α.Ο. ΣΗΜΑΝΤΡΩΝ)
7. Τράκας Αθανάσιος (ΠΑΟ ΔΟΥΜΠΙΩΝ)
8. Καραποστόλου Πέτρος (ΘΥΕΛΛΑ ΚΡΗΝΗΣ)

Αφρικάνικη παροιμία

Κάτω από τη μαντερινιά


Γιάννης Μακριδάκης

Πέρασα το απόγευμα καθισμένος στη γη, κάτω από τη μαντερινιά να βλέπω τα ζούδια που επισκέπτονταν τα άνθη των ραπανιών και της ξυνίθρας.

Θαύμαζα και τα σπαράγγια που υψώνονταν τριγύρω, ένα μπόι πάνω από το κεφάλι μου. Η γη σε οίστρο, δεν κρατιέται, ξεπετάει τους καυλούς της ολόρθους να ρίξουν τον σπόρο όσο πιο μακριά μπορούν.

Κάποιες στιγμές που ο νους μου αναλάμβανε να με αποσπάσει από το απολαυστικό παρόν, σκεφτόμουν ότι ακόμα και το πιο μικρό έντομο με τον τρόπο που ζει, προάγει ακούσια και ασυνείδητα τη Ζωή και την εξέλιξη του οικοσυστήματος.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Η Χελιδόνα


Την πρώτη μέρα της Άνοιξης οι μαθητές των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων του σχολείου μας αναβίωσαν το έθιμο της Χελιδόνας. Από το πρωί βγήκαν στους δρόμους του χωριού και από σπίτι σε σπίτι τραγούδησαν το τραγούδι της χελιδόνας. Ευχάριστη έκπληξη ήταν πως και τα παιδιά του Ν/γείου βγήκαν κι αυτά στο χωριό και τραγούδησαν.

Το τελευταίο θρανίο